Każdy rodzic chce mieć wybór i możliwość decydowania o procesie kształcenia swojego dziecka. Prawo do decydowania o ścieżce edukacyjnej dzieci zapewnia Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej już od 1919 roku. Niecałe 6 lat temu w Polsce z takiego modelu edukacji domowej korzystało tylko 400 rodzin, natomiast aktualnie naukę w takim modelu podejmuje około 14 tysięcy rodzin. Czym jest edukacja domowa? Dlaczego jest atrakcyjnym sposobem nauczania? Jakie są największe dylematy rodziców, którzy chcą podjąć się samodzielnej edukacji dzieci? O tym wszystkim przeczytacie w serii postów dotyczących tematu edukacji domowej na naszym blogu.
Edukacja domowa jest to nauczanie dzieci przez ich rodziców, opiekunów lub wyznaczone przez nich osoby, odbywająca się poza systemem edukacji szkolnej. Dzieci uczące się w ramach edukacji domowej nie chodzą do szkoły ani innej placówki. Miejscem ich nauki jest głównie dom, a nauczycielem rodzic. Każde dziecko na zakończenie roku edukacji domowej, musi zdać szereg egzaminów z przedmiotów obowiązujących w podstawie programowej. Obowiązek zdawania egzaminów klasyfikacyjnych umożliwia podjęcie nauki na uczelniach wyższych i jest potwierdzeniem zdobytych przez dziecko umiejętności.
Do końca XIX wieku edukacja domowa była najbardziej naturalną formą przekazywania wiedzy. W Polsce jest to stosunkowo nowy sposób edukowania młodych ludzi, jednak na całym świecie opcja kształcenia dzieci przez rodziców jest dość popularna. Najwięcej osób, bo aż 2 miliony, objętych tego typu edukacją zamieszkuje Stany Zjednoczone.
Przyczyną podjęcia edukacji domowej najczęściej jest chęć pielęgnowania więzów rodzinnych, wygoda lub potrzeba realizowania własnego pomysłu na życie i przekazywania ważnych dla danej rodziny wartości oraz jakość kształcenia. Edukacja domowa może być niesamowitą przygodą, która pozwoli na zbudowanie silnych więzów rodzinnych i ciekawą naukę. Oprócz lekcji w domu, rodzice bardzo często edukują swoje pociechy w kreatywny i odważny sposób. Wycieczki do muzeów, domów kultury, wizyty w teatrze, spędzanie dużej ilości czasu na świeżym powietrzu oraz możliwość częstego podróżowania, to tylko jedne z nielicznych urozmaiceń, które rodzice stosują w trakcie samodzielnej edukacji. Wielu rodziców na początku swojej edukacyjnej drogi przechodzi proces tzw. „odszkolnienia” i rezygnują ze sztywnego schematu szkolnej lekcji i podręczników na rzecz nowych, kreatywnych rozwiązań. Największą zaletą edukacji domowej jest możliwość indywidualnego podejścia do nauczania dziecka, skupienia się na jego pasjach, zainteresowaniach, szlifowaniu szczególnych zdolności oraz poświęcaniu dużej ilości czasu i energii na problematyczne obszary kształcenia.
Największą obawą rodziców, którzy zastanawiają się nad podjęciem takiej edukacji jest socjalizacja dzieci i młodzieży. Tradycyjne podejście do edukacji, wykształciło w nas przekonanie, że szkoła pomaga w budowaniu relacji i uczy funkcjonowania w społeczeństwie, ale czy na pewno tak jest? Szkoła nie jest naturalnym środowiskiem funkcjonowania młodego człowieka. Przebywając w budynku przez osiem godzin, siedząc w ławkach i stosując się do sztywnych, szkolnych reguł, nie jesteśmy w stanie wydobyć kreatywnego potencjału dziecka. Klasa, czyli grupa rówieśników, to zbiór przypadkowych osób, których poziom wiedzy, zdolności intelektualnych i interpersonalny rzadko kiedy jest zbliżony, co często powoduje trudności w procesie przyswajania wiedzy. Rodzice kształcący swoje dzieci w procesie edukacji domowej mają obowiązek socjalizacji dziecka. Bardzo częstym rozwiązaniem są spotkania rodzin biorących udział w edukacji domowej i wspólne spędzanie czasu. Oprócz tego, rodzice zapisują dzieci np. na zajęcia dodatkowe, na których mogą poznać wielu rówieśników. Istnieją też specjalne fundacje i ośrodki pomagające w edukacji i socjalizacji dziecka w trakcie edukacji domowej. Bardzo dużo zależy od chęci i zaangażowania rodzica. Edukacja domowa to bardzo elastyczna forma kształcenia, która pozwala na życie według własnych przekonań i wartości. Wymaga poświęcenia czasu i determinacji ze strony rodziców lub opiekunów, jednak nie ulega wątpliwości, że może stać się świetną, rodzinną przygodą. sd
